رسوایی پس از اعتراف

نسخه قابل چاپ
گروه مطالب رسانه ها / پنجشنبه ۹ دی ماه ۱۳۹۵ / 0 نظر

ماجرای اذعان محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه دولت روحانی به اشتباهش در اعتماد به جان کری مبنی بر عدم تمدید تحریم‌های ISA واقعیتی است که نمی‌شود آن را انکار کرد. 

جواد کریمی‌قدوسی، نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون امنیت ملی از اعتراف ظریف به اشتباهش پرده برداشت تا زمانی که ۱۲ نماینده مجلس در کمیسیون امنیت ملی نوار اعترافات ظریف را شنیدند و در بیانیه‌ای ماجرای اعتراف ظریف را تایید کردند و پس از آن متن این اظهارات ظریف پخش شد، واقعیت ماجرا برای کسانی که از نزدیک درگیر تحولات هسته‌ای و برجام بودند مشخص بود. با این حال اما رفتار غیراخلاقی و غیرصادقانه وزارت امور خارجه و یک عضو اصلاح‌طلب کمیسیون امنیت ملی در انکار و سپس تحریف اظهارات ظریف در کمیسیون امنیت ملی باعث شد این ماجرا یک موج بی‌سابقه در افکار عمومی علیه وزارت امور خارجه ایجاد کند. به گزارش «وطن‌امروز»، پس از بیانیه ۱۲ نماینده مجلس در تایید اظهارات کریمی‌قدوسی و انتشار بخش‌هایی از اظهارات ظریف توسط این نماینده مشهد در مجلس شورای اسلامی، رحیمی، نماینده اصلاح‌طلب تهران در مجلس شورای اسلامی روز سه‌شنبه بیانیه‌ای منتشر کرد و با تحریف اعترافات ظریف، اظهارات تندی در انتقاد از فاش شدن اذعان ظریف به اشتباه و ادعاهایی درباره وضعیت مذاکرات هسته‌ای مطرح کرد. در این بیانیه آمده بود اقدام کریمی‌قدوسی یک گناه نابخشودنی است. رحیمی مدعی شد این بیانیه کمیسیون امنیت ملی است و به امضای رئیس و اکثر اعضا رسیده است اما به فاصله کمی ماهیت این اقدام اصلاح‌طلبانه فاش و مشخص شد. سیدحسین نقوی‌حسینی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی ضمن تکذیب اینکه این بیانیه، بیانیه کمیسیون امنیت ملی است گفت علاءالدین بروجردی، رئیس کمیسیون نیز گفته است از این بیانیه بی‌خبر بوده و این بیانیه هیچ ارتباطی با کمیسیون ندارد. مجتبی ذوالنور دیگر عضو کمیسیون امنیت ملی نیز توضیح داد رحیمی برای کسب امضای چند عضو کمیسیون امنیت ملی، با دروغگویی، آنها را اغفال کرده است.  نقوی‌حسینی در این‌باره گفت: با توجه به انتشار مطلبی تحت عنوان بیانیه کمیسیون که من آن زمان اطلاعی از انتشار آن نداشتم، همان موقع به خبرنگاران گفتم اگر رئیس کمیسیون تصدیق کرده باشد که این بیانیه برای کمیسیون امنیت ملی است، حتماً همینطور است. برخی خبرنگاران در پاسخ به من گفتند که بله! رئیس کمیسیون تایید کرده است؛ من هم مجدداً تأکید کردم اگر رئیس کمیسیون تایید کرده، پس حتماً این بیانیه رسمی کمیسیون امنیت ملی است. سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تصریح کرد: اما بعداً مشخص شد این‌طور نبوده است، چرا که مراحل تصویب بیانیه در کمیسیون مشخص است و ابتدا باید موضوع آن مشخص و به رأی گذاشته شود که آیا ضرورتی برای صدور بیانیه درباره آن موضوع وجود دارد یا خیر و سپس محتوای آن بررسی شده و متن بیانیه توسط گروه مشخصی از اعضا تهیه شده و در جلسه رسمی کمیسیون قرائت و تصویب شود و زیر بیانیه هم عبارت «کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس» قید شود. نقوی‌حسینی تأکید کرد: هیچ بیانیه‌ای بدون امضا و مشخصات صادر نمی‌شود و تنها در سربرگ کمیسیون امنیت ملی صادر می‌شود، نه در سربرگ عمومی مجلس. وی ادامه داد: هنگامی که خبرنگاران درباره این بیانیه از من سوال می‌کردند، من رئیس کمیسیون را ندیده بودم که درباره صحت و سقم بیانیه، از ایشان بپرسم، بنابراین آن پاسخ را دادم اما بعدازظهر در صحن علنی مجلس از آقای بروجردی سوال کردم و ایشان هم پاسخ داد این بیانیه رسمی کمیسیون نیست و اعتبار ندارد. حجت‌الاسلام مجتبی ذوالنور نیز در این‌باره به مهر گفت: تاکنون هیچ جلسه رسمی و نظرخواهی برای صدور بیانیه در کمیسیون تشکیل نشده است، همچنین نسبت به شیوه جمع‌آوری امضا‌ها نیز انتقاد داریم، چرا که یکی از کسانی که این بیانیه را امضا کرده بود به من گفت فرد جمع‌کننده امضا‌ها گفته ذوالنور نیز امضا کرده است و من نیز به اعتبار شما بیانیه را امضا کرده‌ام در حالی که اینطور نبوده است. ذوالنور تصریح کرد: من از جناب آقای بروجردی، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی سوال کردم آیا کمیسیون بیانیه رسمی صادر کرده است؟ که وی پاسخ داد «نه»! اما می‌بینیم روی کاغذ توزیع شده، عنوان بیانیه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی را نوشته‌اند. وی تاکید کرد: اینکه بخواهیم اسم کمیسیون امنیت ملی را پای یک بیانیه‌ای که سازوکار رسمی را طی نکرده خرج کنیم، کار مناسب و اخلاقی نبوده است.
همه می‌دانند چه اتفاقی افتاده
جواد کریمی‌قدوسی روز گذشته درباره رفتاری که وزارت امور خارجه و حامیان دولت در واکنش به انتشار اعترافات ظریف در کمیسیون امنیت ملی انجام دادند به خبرگزاری بسیج گفت: امروز همه می‌دانند چه اتفاقی افتاده است، قبل از اینکه من حرف‌های آقای ظریف را عنوان کنم همه مردم این حرف‌ها را می‌دانستند؛ فقط آن اعتراف مهم بود. ملت ایران باید می‌فهمیدند آقای ظریف اشتباه کرده است که البته این تکلیف همه مسؤولان است اگر در جایی کارشان به بن‌بست می‌خورد و خودشان را خطاکار می‌دانند، بیایند آن را بیان و از مردم عذرخواهی کنند؛ از نگاه رسانه ملی این کار خلاف اخلاق بوده، شاید خواسته است تلطیف کند که همه چیز به نفع بنده نباشد، اگرنه کار بنده طبق قانون اساسی کاملا درست بوده، حتی کاری که من انجام داده‌ام مغایر با آیین‌نامه داخلی مجلس هم نیست. وی افزود: بنده در مدت ۴ سالی که در کمیسیون امنیت ملی حضور داشتم مرتب اخبار کمیسیون را به مردم انتقال می‌دادم این طور نمی‌شود که هر وزیری به کمیسیون دعوت می‌شود بگوید صحبت‌هایی که در این جلسه مطرح می‌شود محرمانه است در صورتی که می آیند حرف‌های عادی را می زنند و مردم را بی‌خبر می‌گذارند. اگر بنده آقای ظریف را به صحن علنی مجلس می‌آوردم و این موضوعات را از ایشان سوال می‌کردم، ایشان هم این صحبت‌ها را می‌کردند، آیا باز هم می‌گفتند محرمانه بوده، آن سوال بنده از آقای ظریف که نیم ساعت طول کشید مگر همان جا بنده مسائل عمده مذاکرات را مطرح نکردم؟ مگر ایشان توضیح ندادند؟ این حق قانونی ما است که سوال کنیم، درباره همه موضوعات هم می‌توانیم سوال کنیم پس کجای این کار برخلاف اخلاق بوده؟ اگر یک نماینده به وظیفه و تکلیفش عمل کند مشکل دارد، بعد هم می آیند و می‌گویند کار غیراخلاقی انجام داده است، این اتهام بی‌اساسی است که به بنده زده‌اند.

لینک کوتاه مطلب: http://jkarimi.ir/?v=1186

ارسال نظر

لطفا عدد تصویر را در کادر مقابل وارد کنید.